Jesteśmy organizacją pozarządową - fundacją - ustanowioną w lutym 1991, wpisaną do Rejestru Fundacji w maju 1991 r, a od lutego 2004 r. Fundacja posiada status organizacji pożytku publicznego.

Misją Fundacji jest pomoc osobom niepełnosprawnym i ich rodzinom w diagnozowaniu, leczeniu i wszechstronnej rehabilitacji.

Kiedy jesienią 1989 roku rozpoczynaliśmy tworzyć podwaliny Fundacji mieliśmy do dyspozycji nasze mieszkanie, w którym spotykaliśmy się z rodzicami dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym by opowiadać im o tym, że chcemy stworzyć w Opolu miejsce, w którym będziemy pomagać rodzinom w rehabilitacji dzieci. Wspomagaliśmy rodziny dojeżdżając do nich na paterningi, pokazując w ich mieszkaniach jak powinni organizować swoje mieszkanie by, chociaż w niewielkim stopniu wprowadzać elementy metody Domana w rozkładzie dnia swojego niepełnosprawnego dziecka.

Przełomowym momentem w naszej działalności było oficjalne zarejestrowanie Fundacji w dniu 6 maja

1991 r. Jeszcze w tym roku Zarząd Miasta Opola wydzierżawił nam na siedzibę Fundacji budynek po byłym przedszkolu przy Szymanowskiego 1. Adaptacja pomieszczeń (usunięcie progów, naprawa instalacji wod-kan. i co, budowa podjazdu zewnętrznego do budynku, malowanie sal) zostały zakończone pod koniec

1992 r.

Adaptacja kosztowała ok. 112 tys. zł., na więcej nas nie było stać, dlatego na I piętro „wjeżdżaliśmy" po schodach, angażując do transportu „pionowego" przynajmniej dwie sprawne osoby. Wyposażenie stanowiły meble podarowane nam przez firmy i osoby fizyczne, z których robiliśmy „komplety" oklejając je tapetami.

Rozwijając działalność Fundacji wystąpiliśmy do Zarządu PFRON z wnioskiem o utworzenie przy Fundacji Warsztatu Terapii Zajęciowej i po podpisaniu stosownej umowy, w czerwcu 1993 r. WTZ rozpoczął działalność z 17 uczestnikami. Ilość uczestników WTZ wzrastała wraz ze wzrostem świadomości osób niepełnosprawnych, że nie muszą egzystować na marginesie społeczności.

Nastał lipiec 1997 roku i przyszła wielka woda, która zniszczyła prawie cały dorobek materialny Fundacji. Na szczęście woda nie ostudziła zapału młodego i nielicznego zespołu pracowników, przysporzyła nam nowych przyjaciół, którzy pomogli nam odbudować budynek.

Remont po powodzi rozpoczęliśmy własnymi siłami w momencie kiedy opadła woda, wyrzucając wszystko od pampersów z magazynku, poprzez meble, sprzęty do rehabilitacji, okna, drzwi, podłogi, na niektórych ścianach kończąc.