Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Ulicy im. Kazimierza Lisieckiego „Dziadka” kontynuuje tradycję organizacji działającej w Warszawie przed II wojną światową. Organizacja wspierała chłopców osieroconych po I wojnie światowej tworząc Kluby Gazeciarza a następnie Ogniska. Młodzi wychowankowie znajdowali tutaj miejsce przyjazne do życia, „ciepłą strawę” i wspierano ich w podejmowaniu i kontynuowaniu nauki. Towarzystwo zostało formalnie założone w 1928 roku , a reaktywowane w 1994 roku. Obecnie Towarzystwo prowadzi na terenie miasta 6 placówek wsparcia dziennego - 4 Ogniska i 2 Kluby Młodzieżowe w których prowadzona jest praca edukacyjna, wychowawcza i poznawcza z dziećmi i młodzieżą. W naszych placówkach prowadzonych jest wiele atrakcyjnych zajęć wspierających wszechstronny rozwój młodych ludzi. O działalności organizacji i jej placówek rozmawialiśmy Panią Joanną Judzińską, prezes Towarzystwa.

Źródło fotografii: Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Ulicy im. Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”

ONAS - Jakiego typu placówki Państwo prowadzicie?
Joanna Judzińska - Prowadzimy placówki Wsparcia Dziennego, które wcześniej nazywano placówkami wychowawczymi. Pierwsze z nich zostały założone jeszcze przed II wojną światową i były prowadzone przez Kazimierza Lisieckiego 16 letniego chłopca – harcerza . Pierwotnie powstały Kluby Gazeciarzy, w których chłopcy otrzymywali pomoc i pożywienie. Po utworzeniu Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Ulicy Kluby Gazeciarza przekształciły się w Ogniska. W Ogniskach zakładanych przez „Dziadka” obowiązywały określone zasady, które regulowały życie Ogniska np. „ … nie rób z gęby cholewy, oddaj coś dostał itp”. W aktualnie prowadzonych placówkach im. „Dziadka” nadal stosuje się te początkowe regulacje : szacunek dla innych, wsparcie młodszych kolegów.
Historia Towarzystwa jest bardzo długa i skomplikowana, gdyż w 1952 roku, ze względu na ówczesną sytuację polityczną, Towarzystwo zostało rozwiązane przez ówczesną władzę. Reaktywowane ponownie do działania na początku lat 90-tych XX wieku. Od 2001 roku funkcjonuje pierwsza placówka prowadzona przez Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Ulicy przy ul. Dudziarskiej na Pradze Południe. Aktualnie prowadzone placówki funkcjonują w trudnych społecznie miejscach na obrzeżach Warszawy.

Źródło fotografii: Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Ulicy im. Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”

W jaki sposób działają takie placówki?
W prowadzonych przez nas placówkach wychowawcy i wolontariusze wspierają dzieci w wyrównywaniu braków szkolnych, zajęciach specjalistycznych np. reedukacja w zakresie j. polskiego, matematyki. Zajęcia zagospodarowujące czas wolny a jednocześnie rozwijające to: sportowe, muzyczne, plastyczne, warsztaty rękodzieła itp. W naszych placówkach dzieci, młodzież i rodzice otrzymują wsparcie psychologiczne w problemach rodzinnych, zdrowotnych i społecznych. Wychowawcami w naszych placówkach wg standardów zatrudnienia mogą być absolwenci psychologii, pedagogiki, resocjalizacji, pomocy społeczne itp. Są także osoby działające jako wolontariusze, dla których zawsze mamy otwarte drzwi. Chętnie gościmy osoby, które mogą być instruktorami i mogą prowadzić ciekawe zajęcia, na przykład z zakresu swojego hobby.

Źródło fotografii: Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Ulicy im. Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”

Co trzeba zrobić, aby dziecko mogło skorzystać z usług waszej placówki?
W obecnej sytuacji nie jest łatwe określenie granic i jasne stwierdzenie, która rodzina potrzebuje pomocy. Widać to w sposób bardziej klarowny, gdy mamy do czynienia na przykład z problemami takimi, jak choroby, bieda, bezrobocie, uzależnienia i podobnymi, trudnymi sytuacjami. Są także dzieci, które z emocjonalnych powodów chcą spędzać u nas czas i przebywać ze swoimi rówieśnikami, nie mając problemów szkolnych. Wszystkie przebywające u nas dzieci potrzebują od wychowawcy uwagi, zrozumienia, rozmowy i wyjaśnień.

Źródło fotografii: Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Ulicy im. Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”
 

Gdybym był rodzicem, mieszkał w dzielnicy Włochy i chciałbym, aby moje dziecko mogło skorzystać ze świetlicy terapeutycznej, to co miałbym zrobić? Czy wystarczy, że zgłoszę się do Państwa, zadzwonię i zapytam o taką możliwość?
Tak, po prostu pan się do nas zgłasza razem z dzieckiem, tak byśmy mogli porozmawiać o problemach, z jakimi do nas przychodzicie. Musimy też wiedzieć, czy dziecko wyraża zgodę na branie udziału w naszych zajęciach, gdyż jego zgoda jest dla nas podstawą. Jest to dla nas bardzo ważne, bo my pracujemy z dzieckiem i musimy wiedzieć, czy wyraża zgodę na udział w zajęciach, czy będzie przychodzić regularnie, czy będzie wywiązywać się z zasad, które u nas w ognisku obowiązują?

Czym Ognisko, Klub Młodzieżowy albo Świetlica Terapeutyczna się od siebie różnią? Czy tu tylko kwestia nazwy, czy są to trzy różne placówki?
Aktualnie nie prowadzimy żadnej świetlicy socjoterapeutycznej. Każda z prowadzonych przez nas placówek ma swoją specyfikę uzależnioną od miejsc i problemów społecznych zamieszkujących tam rodzin. W Klubach Młodzieżowych kładziony jest nacisk na atrakcyjne zagospodarowanie czasu wolnego.

Czy ogniska i kluby są również otwarte w weekendy, czy jedynie w dni powszednie?
Nasze placówki są otwarte od poniedziałku do piątku, choć co którąś sobotę są prowadzone zajęcia. Sobotnie zajęcia to wyjścia do miejsc sportu, kultury, krótkie wycieczki krajoznawcze. Istotnym elementem prowadzonej pracy w placówkach są spotkania świąteczne, wspólne świętowanie ze społecznością lokalną imprezy np. „Dzień Sąsiada”, Dzień Dziecka, Andrzejki, Mikołajki.

***

Więcej o działalności Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Ulicy im. Kazimierza „Dziadka” Lisieckiego można się dowiedzieć na stronie http://www.dziadeklisiecki.pl/