Wszelkiego typu niepełnosprawności ograniczają możliwości człowieka i bardzo często czynią niedostępnymi formy aktywności dostępne dla innych ludzi. Sport jednak nie jest dziedziną niedostępną dla osób niepełnosprawnych, chociaż bardzo rzadko są oni w stanie rywalizować z pełnosprawnymi sportowcami wyczynowymi. Sport nie zawsze wiąże się z rywalizacją i są dyscypliny, które można uprawiać rekreacyjnie i mogą to robić także osoby niepełnosprawne. Jak się okazuje, jedną z takich dyscyplin jest żeglarstwo, o czym przekonuje działalność Stowarzyszenia Żeglarzy Niepełnosprawnych „Keja” z Łodzi.        O żeglarstwie osób niepełnosprawnych i działalności Stowarzyszenia Żeglarzy Niepełnosprawnych „Keja”  rozmawialiśmy z Panią Barbara Łukasiewicz-Michałowska, Prezes SŻN „Keja”.

Źródło fotografii: Stowarzyszenie Żeglarzy Niepełnosprawnych „Keja”

ONAS – Skąd wziął się pomysł na żeglarstwo osób niepełnosprawnych?

Barbara Łukasiewicz-Michałowska – Ja też jestem osobą niepełnosprawną ruchowo i swoją przygodę z żeglarstwem zapoczątkowałam w 1996 roku. Gdy zaczynałam tą przygodę z żeglarstwem, to na początku nie myślałam nawet, że ja jako osoba niepełnosprawna będę mogła żeglować, a ponieważ bardzo mi się to spodobało, postanowiłam założyć stowarzyszenie wraz grupą osób, które ze mną rozpoczynały tą przygodę żeglarską. Stwierdziliśmy, że jest to dla osób niepełnosprawnych ruchowo bardzo fajny sposób na zwiedzanie, odpoczynek, rehabilitację i poznawanie różnych ciekawych miejsc. Kiedy dawniej byliśmy na rejsach w Chorwacji czy Grecji, będąc na jachcie odwiedzaliśmy różne miejsca i nie musieliśmy chodzić. Bardzo się nam to spodobało, bo mamy problemy z chodzeniem, a byliśmy codziennie w innym porcie, codziennie w innym miejscu i wśród innych ludzi.

Źródło fotografii: Stowarzyszenie Żeglarzy Niepełnosprawnych „Keja”

ONAS – Czy dla członków Waszego stowarzyszenia żeglarstwo jest tylko pasją, czy może pełni też funkcje rehabilitacyjne?

Barbara Łukasiewicz-Michałowska – Na naszej stronie internetowej jest takie hasło „Jeśli Twoją pasją jest żeglarstwo, zapraszamy w nasze szeregi” i większość naszych członków jest pasjonatami żeglarstwa, ale są też osoby, które po prostu lubią być wśród ludzi i przyrody. Dlatego mogę powiedzieć, że żeglarstwo jest sportem, który również pełni funkcję rehabilitacji ruchowej, ponieważ kiedy się jest na jachcie, to każdy ma jakieś zadanie do wykonania, oczywiście w miarę swoich możliwości fizycznych i psychicznych. Są u nas głównie osoby z uszkodzeniem narządów ruchu, ale są też osoby niedowidzące, są osoby z porażeniem mózgowym i są osoby z zespołem Downa. Mogę więc powiedzieć, że jest to zarówno pasja, jak i rehabilitacja ruchowa, ale też społeczna, bo mamy kontakt z osobami niepełnosprawnymi i pełnosprawnymi. Mogę jeszcze dodać, że wiele osób niepełnosprawnych z naszego stowarzyszenia posiada patenty żeglarza i sternika.

Źródło fotografii: Stowarzyszenie Żeglarzy Niepełnosprawnych „Keja”

ONAS - Czy są jakieś ograniczenia dla osób niepełnosprawnych w uprawianiu żeglarstwa? Jakie typy niepełnosprawności to uniemożliwiają?

Barbara Łukasiewicz-Michałowska – Ogólnie rzecz biorąc, niepełnosprawności związane z narządami ruchu, wzroku i inne nie uniemożliwiają uprawiania żeglarstwa. Dyskwalifikują tylko takie schorzenia, o których decyduje lekarz i gdy lekarz stwierdzi, że dana osoba ze względu na swoje schorzenie nie może żeglować lub przebywać na jachcie. Dlatego wszystkie osoby, które u nas pływają, gdy zaczynają swoją przygodę z żeglarstwem, najpierw lekarz musi zdecydować, czy dana osoba może to robić.

ONAS - Czy osoby niepełnosprawne pływają samodzielnie, czy w asyście osób pełnosprawnych?

Barbara Łukasiewicz-Michałowska – Zawsze jesteśmy w asyście osób pełnosprawnych. Jeżeli np. załoga na jachcie liczy 8 osób, bo przeważnie takimi jachtami pływamy, to zawsze wśród nich muszą być przynajmniej 3 osoby pełnosprawne, w celu zapewnienia bezpieczeństwa i wykonywania zdań, których osoba niepełnosprawna nie jest w stanie wykonać. Dla bezpieczeństwa zawsze jest tak dobierana załoga, żeby nawet sprawność jej członków była zróżnicowana, czyli osoby mniej sprawne, bardziej sprawne i osoby pełnosprawne.

Źródło fotografii: Stowarzyszenie Żeglarzy Niepełnosprawnych „Keja”

ONAS - Jakie imprezy żeglarskie Państwo organizujecie?

Barbara Łukasiewicz-Michałowska- Nasze stowarzyszenie istnieje od 2008 roku, tak że w zeszłym roku obchodziliśmy dziesięciolecie istnienia naszego stowarzyszenia. Organizujemy weekendowe imprezy żeglarskie na Zalewie Sulejowskim niedaleko Łodzi, organizujemy stacjonarne szkolenia żeglarskie w zakresie podstawowego szkolenia i doszkalania, stacjonarne warsztaty żeglarskie i rekreacyjno-szkoleniowe rejsy po Wielkich Jeziorach Mazurskich. Oprócz imprez żeglarskich organizujemy też imprezy integracyjno-turystyczne, turnusy rehabilitacyjne dla naszych członków i warsztaty rękodzieła artystycznego w Akademii Łucznica. To są imprezy podstawowe, bo poza tym, jeśli środki na to pozwalają, organizujemy też okazjonalne spotkania integracyjne jak Wigilia czy Mikołajki.

Źródło fotografii: Stowarzyszenie Żeglarzy Niepełnosprawnych „Keja”

ONAS - Gdzie Państwo pływacie i w jaki sposób pozyskujecie łodzie i inny sprzęt do żeglowania?

Barbara Łukasiewicz-Michałowska – Co roku pływamy po jeziorach mazurskich, po Zalewie Solińskim, po Zalewie Sulejowskim, po jeziorach augustowskich oraz na Bałtyku po Zatoce Puckiej i Zatoce Gdańskiej, a jachty czarterujemy, głównie z Ahoj Czarter na Mazurach, a na Bałtyku z Akademii Żeglarstwa Gdynia. Czarterujemy jachty tam, gdzie cena jest najkorzystniejsza.

Jak widać, żeglarstwo też jest dostępne dla osób niepełnosprawnych, zachęcamy więc do odwiedzenia strony internetowej Stowarzyszenia Żeglarzy Niepełnosprawnych „Keja”: http://stowarzyszeniekeja.pl/